ปณิธานในวันนี้ของผม...

ตอนเด็กๆ คุณเคยมีความฝันว่าโตขึ้นจะทำอะไร รึ จะเป็นอะไรบ้างไหม...
สำหรับผมแล้ว เริ่มตั้งแต่เด็กๆ เลย...อยากเป็นผู้พิพากษาเหมือนคุณปู่ของผม...ตอนเด็กๆ ท่านจะให้ผมอ่านหนังสือเกี่ยวกับการเมืองทุกวัน อ่านหนังสือพิมพ์ รวมทั้งจะวิเคราะห์ข่าวคราวให้ผมฟัง...โดยเฉพาะหนังสือของ ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ ปราโมช คือหนังสือที่ผมจะต้องอ่านทุกวันอย่างน้อย 10 หน้าเลยล่ะ...

หลังจากท่านเสีย ผมก็เริ่มสูญเสียตัวเองไป...เหมือนกับได้เสียอะไรที่สำคัญไปสักอย่างแต่ตอนั้นผมยังไม่เข้าใจ...

แต่ชีวิตผมก็ยังดำเนินต่อไป...

ต่อมาเริ่มอยากเป็นหมอ เพราะอยากช่วยเหลือคน อยากให้เขาหายเจ็บปวด อยากให้รอยยิ้มของเขากลับมาอีกครั้ง...แต่ผมทำไม่ได้ เพราะไม่เก่งพอ...

เอาล่ะ...ช่วยคนไม่ได้ ก็ช่วยสัตว์ก็ได้...สัตว์แพทย์ผมยังพอทำได้น่า...แต่ก็สอบไม่ติด 2 ปีซ้อน...เลยล้มเลิกความหวัง...

ตอนนั้นผมไม่มีเป้าหมายอะไรในชีวิต นอกจากจะแสดงความสามารถให้คนอื่นยอมรับ แค่นั้นเอง...นั่นคือสิ่งที่ผมภูมิใจ กับคำชมเชย ของคนอื่น...

เมื่อได้ลองเข้ามาทำงานก็พบอะไรหลายๆ อย่างที่ทำให้ผมรู้สึกแปลกไป...คำว่า ผลประโยชน์เปลี่ยนใจคนได้...นี่คือสิ่งที่ผมได้เรียนรู้

ทำให้ผมนึกถึงตอนเด็กๆ...มีครูคนนึงเคยบอกให้กับเพื่อนๆ ในชั้นให้ท่องและจำให้ขึ้นใจว่า "คนเก่งที่เห็นแก่ตน คือคนชั่วที่คดโกงผู้อื่น"...นี่คือคำพูดที่ผมจำเสมอมา

เพราะฉะนั้นผมจึงลาออก และบอกกับตัวเองว่า ถ้าเลือกได้ ผมจะทำประโยชน์เพื่อส่วนรวม จะไม่ทำประโยชน์ให้ใครคนหนึ่ง...เพราะมันอาจจะเป็นการทำร้ายคนอีกหลายคน

ผมจึงเลือกที่จะเรียนต่อ...เป็นอาจารย์มหาวิทยาลัย ถ้ามีโอกาสนะ...อยากจะให้ความรู้กับเด็กๆ จบออกไปเป็นคนดี ช่วยกันพัฒนาชาติบ้านเมืองอย่าให้ล้าหลังกว่า เวียดนาม ลาว กัมพูชา...

มีคนขายประกันระดับหัวหน้าคนนึงเคยชวนผมไปขายประกันด้วย...เค้าดูดวงให้ผมบอกว่าผมลักษณะดี โดยเฉพาะปาก คำพูดให้ชักจูง โน้มน้าวใจคนได้เป็นอย่างดี...เค้าบอกผมว่า หากผมเป็นอาจารย์แล้วก็ได้แค่สั่งสอนให้ลูกศิษย์ได้เท่านั้น พอจบไป เค้าก็ต้องไปหางานของเค้าเอง แต่หากมาทำงานกับเค้านอกจากจะได้สอน อบรมลูกน้องเสมือนเป็นอาจารย์แล้ว ยังสามารถหางาน สร้างเงินให้ลูกน้องไปในตัวด้วย...

อาจารย์-สอน ให้ความรู้ ลูกศิษย์จบไปต้องหางานอีก...
หัวหน้าคนขายประกัน-สอน อบรมความรู้ กับลูกน้อง + หาเงินให้เค้าได้อีก...

ผมก็หัวเราะ แหะๆ...ไม่ได้ตอบอะไร

เพราะผมคิดว่า คนเราควรจะมีสิทธิ์เลือกอนาคตตัวเอง ผมมีหน้าที่ให้ความรู้ สั่งสอนให้เค้าเป็นคนของสังคม เอาความรู้ไปใช้ให้เกิดประโยชน์...เงินไม่ใช่ปัจจัยสำคัญ เสมอไป...

นี่แหละคือ ปณิธาน ในตอนนี้ของผม...

By.gazebosky