ความสามารถของคนกับการเลือกใช้คน...

มีอยู่ไม่กี่เรื่องที่ผมและเพื่อนเห็นพ้องต้องกัน คือ "เลือกใช้คนผิด คิดจนตัวตาย" เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ต้องใช้ความสามารถพิเศษที่มีอยู่ในบุคคลซึ่งมีความแตกต่างกัน
"เทพแห่งปัญญา" จูกัดเหลียง ขงเบ้ง ได้กล่าวไว้ใน บท "ความสามารถ" เกี่ยวกับการเลือกใช้ขุนพลของขงเบ้งไว้ดังนี้...

ความสามารถของขุนพลมีมากน้อยแตกต่างกัน...
-ผู้ที่สามารถมองเห็นความผิดชอบชั่วดีภายในกองทัพ และมองเห็นภยันตรายที่จะเกิดขึ้น เป็นที่เคารพเชื่อถือของคนทั้งหลาย นี่คือหัวหน้าคุมพลได้สิบคน
-ผู้ที่ตื่นเช้า นอนดึก ขยันหมั่นเพียรมิว่างเว้น พูดจาระมัดระวัง รอบคอบและแจ้งชัด นี่คือหัวหน้าคุมพลได้ร้อยคน
-ผู้ที่นิสัยซื่อตรง เปิดเผย ยามเผชิญเหตุการณ์ สามารถใช้หัวคิดอย่างรอบด้าน และเป็นผู้กล้าหาญชาญชัย นี่คือขุนพลคุมทัพได้พันคน
-ผู้ที่รูปร่างสง่าผ่าเผย จิตใจกระตือรือร้นตลอดกาล เข้าใจสารทุกข์สุกดิบของไพร่พล เห็นใจความเหนื่อยยากของเขาทั้งหลาย นี่คือขุนพลคุมทัพได้หมื่นคน
-ผู้ที่รู้จักแนะนำหรือเลือกใช้คนที่พร้อมมูลด้วยจริยธรรม และสติปัญญา สุขุมรอบคอบไม่ว่าเวลาใด ซื่อตรงและรักษาสัจจะวาจา โอบอ้อมอารีต่อคนทั้งหลาย สันทัดในการสะสางเหตุการณ์อันสับสน นี่คือขุนพลคุมทัพได้แสนคน
-ผู้ที่ใช้เมตตาธรรมต่อผู้ใต้บังคับบัญชา เป็นที่เคารพนับถือของแว่นแคว้นใกล้เคียง รอบรู้ดาราศาสตร์ ภูมิศาสตร์ รู้จักเข้าสมาคม ถือทุกแห่งในพื้นพิภพนี้เป็นเสมือนบ้านของตน นี่คือจอมทัพ ขุนพลแห่งแผ่นดิน

เป็นที่ยอมรับกันว่า งานการใดๆ ก็ตาม จะสำเร็จหรือล้มเหลวขึ้นอยู่กับคน การเลือกใช้คนตามคุณวุฒิของแต่ละคนนั้นพึงถือเป็นบรรทัดฐานที่สำคัญของการเลือกใช้คน

ไม่ต้องแปลกใจที่ ขงเบ้ง นั้นเน้นเมตตาธรรม คุณธรรมนำหน้า เพราะกลียุค 3 ก๊กนั้นบ้านเมืองระส่ำระสาย คนโดยมากหาประโยชน์เข้าตน ลืมความทุกข์ของประชาชน อีกทั้ง ขงเบ้งเองเป็นนักปกครองอย่างแท้จริง มิใช่นักการทหารโดยแท้ หากได้นักการทหารอย่าง "หานซิ่น" (แม่ทัพใหญ่ ผู้กำอำนาจเบ็ดเสร็จทางการทหาร ของปฐมกษัตริย์ราชวงค์ ฮั่น พระเจ้าฮั่นเกาโจว เล่าปัง ผู้ที่ออกรบรวมรวบแผ่นดินฮั่นอย่างเอาชีวิตเข้าแลกตลอดเวลา 10 ปี จนแผ่นดินเป็นปึกแผ่น แต่สุดท้ายก็ "ทำดี ได้โทษ" ถูกเล่าปัง ประหารชีวิต ในข้อหา "เจ้ารบเก่งเกินไป เอาไว้ไม่ได้)แผ่นดินจีนในยุคนั้นต้องตกเป็นของ เล่าปี่อย่างแน่นอน

แต่หลักการใช้คนนั้นมิใช้จำกัดแต่เพียงนำเมตตาธรรมมาใช้เท่านั้น ผู้ยิ่งใหญ่อีก 2 คนในยุค 3 ก๊กคือ โจโฉ และซุนกวน ก็ล้วนแต่มีหลักการใช้คนที่ไม่เหมือนกันเช่นเดียวกัน

"โจโฉ" เน้นความสามารถมาเป็นหลัก ไม่ถือบุญคุณความแค้นส่วนตัว ที่เคยมีกันมา และนี่เป็นส่วนนึงทำให้แคว้นวุยได้ชัยชนะเหนือแคว้นอื่น เนื่องจากมีผู้คนพลัดกันเข้ามาสร้างผลงานไม่ขาด
"ซุนกวน" เน้นใช้คนใกล้ชิด ความไว้ใจ ทำให้เมื่อนานเข้าแผ่นดินง่อก็ล่มสลายในยุคหลานของซุนกวนเนื่องจากขาดคนที่มีความสามารถที่แท้จริง
สุดท้าย"ขงเบ้ง"(ไม่ได้พูดถึงเล่าปี่ เพราเล่าปี่เป็นเพียง คนขายรองเท้าฟางผู้แอบอ้างว่ามีเชื่อสาย เล่า เท่านั้น)เน้นใช้คนมีคุณธรรม มีเมตตาธรรม มีสัจจะเป็นหลัก เมื่อสิ้นขงเบ้งไป จ๊กก็ล่มสลายอย่างรวดเร็วเนื่องจากขาดคนมีความสามารถเข้ามาสานต่อ ส่วนหนึ่งเนื่องจากขงเบ้งไม่ไว้ใจใคร เนื่องจากยังติดใจเรื่องม้าเจ๊ก ยังระมัดระวังเรื่องการใช้คน...

นี่ก็เป็นเกร็ดเล็กๆน้อยๆ + กับบทวิจารณ์ความคิดเห็นส่วนตัวเล็กน้อยของผม...เวลากลับมาอ่านจะได้รู้ว่า นี่ล่ะนะมองไว้ไม่ผิดจริงๆ...สุดท้ายก็ผิดพลาดอีกแล้ว 555+

By.gazebosky