อยากจะเป็นเด็กไปนานๆ...

หมู่นี้ผมไม่ค่อยได้มาเขียนบล็อกเลยเนอะครับ ทั้งๆ ที่ปิดเทอมว่างๆ แท้เลยเชียว แต่พักหลังๆ รู้สึกว่าตัวเองไม่ค่อยมีแรงบันดาลใจในการเขียนแล้ว ประกอบกับหลังๆ จะเป็นแนวบ่น ระบายความรู้สึกซ่ะมากกว่า แต่บล็อกของผมเนี่ยมันก็มีไว้เพื่อสิ่งนี้อยู่แล้วนี่นะครับ...เรื่องความสุข ความทุกข์ และเรื่องราวชีวิตของผม เท่าที่จะเขียนลงไปได้

หลังๆ ผมชอบนั่งคิดอะไรไปเพลินๆ อยู่ดีๆ ก็คิดว่า เอ๊ะ!!! ถ้าเราเป็นเด็กนานๆ ก็คงจะดีสินะครับ เชื่อไหมว่าผมเนี่ยเป็นผู้ใหญ่มากกว่าอายุมากๆ เลยนะ เนื่องจากถูกเลี้ยงให้เป็นผู้ใหญ่ มีความรับผิดชอบสูงแบบพี่ชายคนโต แต่จริงๆ แล้วผมเนี่ยยังมีความคิดบางอย่างเป็นเด็กๆ อยู่เล้ย...

แต่ก่อนตื่น 7 โมงเช้าไปโรงเรียน พ่อต้องมาปลุกเป็นประจำ เด๊วนี้ ตื่นกี่โมงก็ได้ ตื่นมา(ช่วงนี้) ก็ไม่มีอะไรทำ ทั้งๆ ที่มีอะไรต้องทำอีกแยะ แต่ก็ขี้เกียจ...

แต่ก่อนหลับตอน 4 ทุ่ม เพราะพ่อไล่ให้ไปนอน แต่เด๊วนี้ ตี 2 ก็ยังไม่หลับเล้ย...

ตื่นมาอยู่บ้านมีข้าวให้ 3 มื้อโดยไม่ต้องทำอะไรเลย รอกินอย่างเดียว พออยู่คนเดียว เป็นโรคกระเพาะซ่ะงั้น...

ตอนเย็นได้ไปเล่นกีฬา เล่นบาส ซ้อมเทควันโด เหนื่อยแทบขาดใจ แต่พอแก่ตัวลง ตอนเย็นกลับกลายเป็นเวลาที่เลิกเรียน เลิกงาน เหนื่อยขอนอน รึนั่งจิบเบียร์เย็นๆ ดีกว่า...

ชีวิตวัยเด็กไม่ต้องคิดอะไรมากจริงๆ ครับ โตขึ้นต้องรับผิดชอบหลายๆ อย่าง ต้องฝืนใจทำเรื่องหลายๆ เรื่อง ทั้งๆ ที่ตัวเองไม่อยากทำ ผมเองน่ะอยากมีชีวิตที่สงบสุข อยู่กับผู้หญิงอันเป็นที่รักซักคนนึงไปตลอด ชีวิต ตื่นเช้าก็ morning kiss เมีย อาบน้ำกินข้าวไปทำงาน กลับมาก็พักผ่อน พาเมียไปกินอะไรอร่อยๆ กลับมาดูละครน้ำเน่าช่วงหัวค่ำ วันหยุดก็พาเมียไปช้อปปิ้ง รึไปเที่ยว relax ตามที่เค้าอยากจะไป ได้เห็นเค้ามีความสุขผมก็มีความสุขล่ะ...

แต่ชีวิตมันจะง่ายขนาดนั้นเลยหรอครับ?...

ไหนจะค่าห้องพัก ค่าบ้านในอนาคต ค่ารถที่ต้องผ่อน ค่าน้ำ ค่าไฟ เรื่องราววุ่นวายในชีวิตการทำงาน ทะเลาะกับคนนู้นคนนี้ ฯลฯ...แม้แต่ตอนนี้นั่งหายใจอยู่เฉยๆ ยังเหนื่อยเลยครับ...

ที่พูดเนี่ยไม่ได้หมายความว่าผมน่ะ เบื่อหน่ายชีวิต หรือปรับตัวไม่ได้หรอกนะครับ แต่คุณเองก็เคยใช่ไหมล่ะ ที่บางมุมของชีวิต ก็อยากจะนอนดูดาวบนดาดฟ้า นับดาวไปเรื่อยๆ แล้วก็หลับไปอย่างมีความสุข ตื่นเช้ามาไม่ต้องคิดอะไร ไม่ต้องรับผิดชอบอะไร ขอซักวันเถอะ ที่จะมีความสุข เหมือนชีวิตมนุษย์เงินเดือนไงล่ะครับ วันเสาร์-อาทิตย์ คือวันที่มีความสุขที่สุด(สำหรับคนที่ไม่มีเวร เอ๊ย!! ไม่ได้อยู่เวร หรือเข้าเวรนะ)

เชื่อไหมว่าบางทีหากเราได้เขียน ได้พูด อะไรออกไปบ้างจะทำให้เราสบายใจมากขึ้นแยะเลยนะ...ลองทำบ้างสิครับ เขียนไดอารี่เรื่องอะไรก็ได้เกี่ยวกับตัวคุณ...พอวันนึงกลับมาอ่านแล้วก็อดจะอมยิ้มไม่ได้ว่า นี่ตอนนั้นเราประสาทแดกขนาดนี้เลยรึเนี่ย ห่ะ ห่ะ...^^Y