Tuesday, July 3, 2007

เหนื่อย เพลีย เครียด...

เหนื่อย เพลีย เครียด ... เป็นอาการ 3 อย่างที่ผมกำลังเป็นอยู่ตอนนี้เลยล่ะ มันทำให้ผมรู้สึกว่าชีวิตทำไมมันเหนื่อยยากยังงี้นะ

เหนื่อย...เหนื่อยที่ต้องมาคิด เหนื่อยที่ต้องไปเรียน เหนื่อยที่ต้องสร้างภาพ เหนื่อยที่ต้องทำทุกอย่างให้ดีเท่าที่จะทำได้ เหนื่อยที่ต้องไปหาข้อมูล ต้องทำงานส่งจารย์ เหนื่อยไปหมด

เพลีย... รู้สึกว่า แม้ว่าได้นอนสักนิดแล้วก็ยังรู้สึกว่าเพลียอยู่ดี ขนาดตอนไปเรียนก็ยังรู้สึกว่าเพลีย ทำไมการเรียนมันน่าเบื่ออย่างนี้ ทุกวันนี้ผมต้องกลับมานอนกลางวันชดเชยตอนกลางคืนที่นอนน้อยไป อาจจะทำให้ผมรู้สึกเพลียก็ได้

เครียด...เครียดในหลายๆ เรื่อง ผมก็ไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไมถึงเครียดนะ ทั้งๆ ที่ผมไม่ได้คิดจะเครียดแม้แต่นิดเดียว แต่ความเครียดน่ะ มันอาจจะฝังอยู่ในหัวผมไปแล้ว มันอาจจะเครียดอยู่ภายในโดยอัตโนมัติก็ได้

บอกได้คำเดียวว่า เป็นทุกข์ จริงๆ กับชีวิตช่วงนี้ แต่มีคนเคยบอกว่า หากผ่านช่วงนี้ไปได้แล้วล่ะก็ชีวิตจะดีขึ้นเรื่อยๆ...เค้าบอกว่า ปีนี้น่ะ ผมจะเหนื่อยแสนสาหัส จะรู้สึกท้อ รู้สึกเป็นทุกข์ อยู่ทั้งปี แต่จะเริ่มคลีคลายไปในทางที่ดีขึ้นในปีหน้า และจะดีแบบว่า คุ้มค่ากับการเหนื่อยในปีต่อไป...

ผมก็ไม่รู้ว่ามันจะเป็นอย่างนั้นรึเปล่านะ...ถึงแม้ว่าแอบจะคิดเล็กๆ ว่า ช่วงนั้นก็คงจบโทพอดี ก็คงจะมีสิ่งดีๆ รออยู่ข้างหน้า อาจะเป็นไปได้ว่าได้เจอสิ่งดีๆ หรืออาจจะได้ทุนไปเรียนเอกก็ได้...มั้ง

แต่ตอนนี้เหนื่อยเหลือเกินครับ... - -"

No comments: