Tuesday, May 5, 2009

เดือนแรกของอายุ 25 ขวบ

ใช่แล้วครับผมอายุ 25 แล้ว...

คิดดูสิ เดินๆ ไป พอเห็นเด็กๆ ป.ตรีกัน เหมือน..เราเองก็เพิ่งผ่านมาได้ไม่นาน ตอนนั้น เรายังไม่ถึง 20 เลยด้วยซ้ำ แต่ตอนนี้ เราเริ่มแก่ซ่ะแล้วเหรอเนี่ย?

กำลังวังชาก็เริ่มหดหาย ทั้งๆ ที่วัยนี้มันน่าจะเข้าวัยที่เขาเรียกว่า "วัยหนุ่มฉกรรจ์" ใช่ไหม? แต่ทำไมผมถึงได้ วิงๆ รู้สึกท้อแท้ หมดแรงได้ขนาดนี้...

เริ่มเบญจเพศ ใครๆ หลายคนก็คงจะโชคร้าย ผมล่ะไม่เข้าใจเลยว่าทำไมมันต้องเป็นแบบนั้น รู้สึกว่าช่วงนี้ชีวิตที่เคยแย่ มันกลับแย่ลงกว่าเดิมทุกๆ อย่าง ทั้งงาน ชีวิตส่วนตัว...อะไรๆ ก็ติดขัดไปหมดเลย...

อายุขนาดนี้แล้ว (พูดเหมือนซักจะ 60) ชีวิตแบบจริงๆ ของมนุษย์เราก็เริ่มเข้ามาครับ...รับรู้ ความโหดร้ายของชีวิตที่อีกหน่อยเราต้องหาเงินเองนะ แบมือขอพ่อแม่ไม่ได้ ชีวิตผัวเมียหนุ่มสาว ชีวิต one night stand ของคนรอบข้าง เรื่องเพศสัมพันธ์...ที่เป็นเรื่องธรรมดาของมนุษย์ที่ เรียกกันสั้นๆ...

กิน...ขี้..ปี้..นอน

เป็นสิ่งที่มนุษย์ทุกคนคงต้องเจอกันอยู่แล้ว...

มันเป็นเรื่องที่จะฉุดความรู้สึกดีๆ ยามที่เราเป็นเด็กที่..รักใครสักคน อยากดูแลเขาไปตลอดชีวิต แล้วก็แต่งงานอยู่กินกัน มีความสุขตลอดไป...กลับกลายเป็น...หาคู่ ถูกใจ ขึ้นเตียง เข้ากันได้ไหม ว่ากันอีกที..

ทั้งสลับคู่นู้นนี่..คนนู้นคนนี้ บางคนสวยยังกะนางฟ้าแต่ก็พ่ายแพ้อำนาจเงิน นอนแบ...ให้คนอื่น... หรือ... คนหน้าตาไม่ดี แต่รวย..อยาก..ใครก็ทำได้...

เรื่องจริงที่เกิดขึ้นจริงๆ ในชีวิตคนเราครับ เพียงแต่ช่วงนี้ เริ่มรับรู้มันมากขึ้น..มันกำลังดึงให้ผม ก้าวเข้าไป..สู่ด้านมืด...เพียงเพราะ กิเลส ตัณหา ความสนุกชั่วครั้งชั่วคราว ผมเองก็หวังว่าจะไม่ตกไปสู่ วังวนเรื่องนั้น...

ความโลภ การทำงาน สิ่งที่ต้องเผชิญต่อไปในชีวิต การอิจฉาริษยากัน ปั้นหน้าใส่กัน ผมคงต้องเก็บเกี่ยวประสบการณ์อีกเยอะ กว่าจะเข้าใจและฝ่าฟันสิ่งเหล่านี้ไปได้...

หวังว่า...กิเลส สิ่งไม่ดีทุกอย่างจะไม่ทำให้ผม...เข้าสู่ทางสายมืด...มีชีวิตอยู่อย่างสัตว์เดรัจฉาน ปล่อยให้อารมณ์ ตัณหา นำพาชีวิตไปนะครับ...

ดูเยอะแยะไปหมดเลย..แต่นี่แหละมันคือความจริงของชีวิต..ความจริงที่มนุษย์เราต้องรับรู้...และ...ควบคุมจิตใจ ให้เป็นมนุษย์ผู้มีจิตใตสูง มากกว่าเป็นแค่สัตว์เดรัจฉาน...

ที่พูดก็เพราะว่า ผมกลัว...ความรู้สึกในตอนนี้ ความเย้ายวน ที่มันจะทำลายด้านดีๆ ในตัวผมไปหมด ช่วงนี้..เป็นช่วงที่ผมอ่อนแอจริงๆ ครับ...

No comments: