Wednesday, March 10, 2010

เก่งหรือจะสู้เฮง...

ช่วงเดือนมีนาคมนี้ผมเริ่มติดเบรกพักร้อนให้กับตัวเอง หยุดทุกสิ่งทุกอย่าง อยู่เฉยๆ ไม่สนใจโลกภายนอก ผมรู้สึกเบื่อๆ อยากให้เวลากับตัวเองได้คิดกับสิ่งที่จะเกิดในอนาคตเมื่อผมจบ ปริญญาโทไปแล้ว..

หาเช่าหนังมาดูครับ...หลังจากที่การ์ตูน Eyeshield 21 อวสานไป (มีคนบอกว่าโดนตัดจบ) ผมก็เลยหาหนังเกี่ยวกับอเมริกันฟุตบอลมาดูแก้เซ็ง...เรื่องแรกที่คนแนะนำ "We are Marshall"

แปลกไปจากดูกีฬาอื่นๆ ครับ กีฬาของเอมริกันชนน่ะ "คุณต้องชนะ" เท่านั้นถึงจะมีความหมาย คนดูไม่จดจำหรอกว่าคุณทุ่มเทแค่ไหนในเกมนั้น หากคุณพ่ายแพ้ ทุกคนจดจำผู้ชนะเท่านั้น...

โอ้โห...โหดร้ายกับชีวิตผมมาก...จะมีใครบ้างที่ไม่เคยแพ้กันนะ?

แต่อย่างน้อย "หากคุณทุ่มเทให้กับเกมจนถึงวินาทีสุดท้าย คุณจะไม่มีวันพ่ายแพ้" เอ่อ ฟังดูดีขึ้นมาหน่อย แต่ยังไงก็ฟังดูหดหู่สำหรับผมอยู่ดี

เรื่องต่อมา "The Invincible" เรื่องราวเล่าถึงชายหนุ่มใหญ่วัย 30 คนนึงที่มีโอกาสได้คัดตัวกับทีมในระดับ NFL ด้วยการต่อสู้ ทนคำเหยียดหยาม และพยายามจนถึงที่สุด ในที่สุดเขาก็ประสบผลสำเร็จ โดยเอาข้อความหนึ่งที่ภรรยาเก่าได้เขียนถึงเขาในตอนที่ทิ้งไป...

"You'll never go anywhere, you'll never make any money and you'll never make a name for yourself"

แปลง่ายๆ ก็คือ "ชีวิตของ..(คุณ) จะไม่มีวันทำอะไรได้ดีซักอย่างเลยแน่นอน" สุดท้ายพระเอกของเราก็ใช้ข้อความนั้นพิสูจน์ให้ทุกคนเห็นว่า ตัวเขาเอง ทำได้...ดูแล้วซึ้งครับ...

ยังมีอีกสักเรื่องสองเรื่องที่เช่ามาดูเหมือนกัน แต่ก็ไม่ค่อยประทับใจสักเท่าไหร่...แต่สิ่งที่ผมได้คิด และรู้สึกทรมานกับมันก็คือ...

"ชีวิตคนเราต้องสู้เพื่อจะชนะ ต้องทุ่มเททั้งกายและใจทำให้มันสำเร็จ จงอย่าได้พ่ายแพ้เป็นอันขาด" แต่แล้วเมื่อไหร่กันล่ะ ถึงจะประสบผลสำเร็จ? ต้องนานขนาดไหนกัน?

จริงอยู่ว่าผมยังอายุน้อยอยู่ แต่ผมก็ไม่อยากจะบอกตัวเองให้มีชีวิตสู้ๆเรื่อยๆ โดยไม่รู้ว่าจุดหมายที่แท้จริงอยู่ที่ไหน ผมยังไม่มีจุดหมายเลยครับ ไม่รู้ว่าควรทำยังไงดี ไม่รู้ว่าควรทุ่มเทกับอะไรดี สับสนไปหมด

ไม่อยากให้คนอื่นมาดูถูก ไม่อยากให้คนคิดว่า ตอนนั้นชั้นแพ้เธอตอนเรียน แต่สุดท้ายชั้นก็ชนะเธอตอนทำงาน นายมันแค่สวะ!!

ซินแสท่านหนึ่งที่เตือนผมไว้ "เก่งหรือจะสู้เฮงได้" มันติดใจผมมากเลย...

ช่วงนี้สับสนกับชีวิตจริงๆ ครับ...

Saturday, March 6, 2010

ด้านมืดของทุกคน...

เคยดู Star Wars กันบ้างไหมครับ? คงเคยได้ยินคำว่า "dark side" หรือ "ด้านมืด" กันบ้างใช่ไหมครับ คนเราทุกคนมีด้านมืดเสมอ บางทีเราอาจจะไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ

ผมเองก็มีด้านมืดเหมือนกัน หลายวันก่อนตัวผมเอง...รู้สึกผิดพลาด ทำสิ่งที่ไม่น่าจะทำลงไป...ผมพ่ายแพ้ให้กับด้านมืดของตัวเอง...

หลายวันที่ผ่านมานี้ ผมครุ่นคิดถึงสิ่งที่ทำมาตลอดเลยครับ ว่าผมทำไปได้ยังไง ทำไมถึงได้ทำแบบนั้นลงไปได้...555+ ไม่ต้องกลัวหรอกนะครับ ไม่ใช่ร้ายแรงอะไร แต่ถ้ามีคนรู้มันก็ไม่ดีหรอก เหมือนกับว่าตอนนี้ผมมี "โอตัปปะ" ความละอายต่อบาปที่ทำลงไปจนเหมือนวัวสันหลังหวะ...

อารมณ์นั้นเลย...

ที่ผ่านมาผมคิดเสมอว่า "ตัวของเราเอง" นั่นแหละที่เป็นคู่แข่งที่สำคัญที่สุด บ่อยครั้งผมสามารถชนะใจตัวเองได้ เพราะผ่านเรื่องราวมาเยอะ จนรู้ว่าต้องทำยังไง และอีกบ่อยครั้งนั่นแหละที่แพ้ใจตัวเองเหมือนกัน จนต้องมาคิดทีหลังว่า ตอนนั้นทำทำไมวะ...

หลังจากที่ผมได้กลับไปหาคนที่ผมได้กระทำผิด (ทั้งๆที่ เขาก็มองผมเป็นคนดี)และรู้ว่าเธอไม่ได้รู้เรื่องที่ผมทำลงไป ผมคงจะสบายใจมากขึ้นเยอะ...

ต่อไปผมสัญญากับตัวเองว่าผมจะไม่ทำแบบนี้อีก...ไม่อยากให้คนอื่นมองในแง่ที่ไม่ดี ที่สำคัญคือ "ไม่อยากพ่ายแพ้ให้กับใจของตัวเอง"...